Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Μικρές ιστορίες για να γίνεις μεγάλος (2) - Σοφί Καρκέν

Μικρές ιστορίες για να γίνεις μεγάλος (2) - Σοφί  Καρκέν

Από τις εκδόσεις Gema κυκλοφορεί το παιδικό βιβλίο της  Sophie CarquainΜικρές ιστορίες για να γίνεις μεγάλος (2) σε εικονογράφηση του  Michel Boucherκαι μετάφραση της  Νατάσας Παπαδοπούλου.

Φροντίδα για την υγεία και την ασφάλεια των παιδιών αυτός είναι ορόλος των μεγάλων. Πώς όμως ν’ αποφύγουμε τις μικρές επαναλαμβανόμενες και ψυχοφθόρες φράσεις «Πήγαινε να πλύνεις τα δόντια σου», «Μη βλέπεις πολλή τηλεόραση», «Φόρα τα γυαλιά σου», «Πιο σιγά τη μουσική», «Μακριά απ’ το τσιγάρο», «Πρόσεχε πώς περνάς το δρόμο»…; Πώς να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι όλα αυτά είναι απαραίτητα, όπως για παράδειγμα να πάνε στον οφθαλμίατρο και, κάποιες φορές, στο λογοθεραπευτή ή στον ψυχολόγο, ή ακόμα να μάθουν να προφυλάσσονται από την καταχρηστική συμπεριφορά των ενηλίκων;

Επειδή η φαντασία αποτελεί προνομιακό τρόπο επικοινωνίας μαζί τους, οι ιστορίες της Σοφί  Καρκέν τα βοηθούν, πολύ περισσότερο απ’ ό,τι ένας λόγος παιδαγωγικός, να αναλάβουν τη φροντίδα του ίδιου του εαυτού τους. Μέσα από πρόσωπα που τους είναι αγαπητά (κουνέλια, νεράιδες, μάγισσες, μεγάλοι κακοί λύκοι…), τα παιδιά καταλαβαίνουν και μαθαίνουν…

Ύστερα από την επιτυχία του πρώτου τόμου των Μικρών ιστοριών, που ήταν αφιερωμένος στους φόβους και τα άγχη του παιδιού, η Σοφί Καρκέν προσφέρει εδώ ένα θαυμάσιο βοήθημα, γεμάτο χιούμορ και ποίηση, για την αντιμετώπιση όλων των ερωτημάτων σχετικά με την υγεία και την ασφάλεια.


Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑ-ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ



Μετά την παρουσίαση του βιβλίου από τη δανειστική μας "Ο κύριος Ζαχαρίας και η κυρία Γλυκερία"  εστιάσαμε στις συνταγές. Αποφασίσαμε λοιπόν  να γράψουμε τις δικές μας συνταγές.
Απολαύσαμε το συναρπαστικό, μοναδικά υπέροχο τρόπο που τα παιδιά παρουσιάζουν τις εμπειρίες τους και το διασκεδάσαμε πολύ. Τολμήστε το, αλλά προσοχή .............μην το φάτε!!!







Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

                                           ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

      Ημέρες γιορτινές, αγάπης, χαράς και δημιουργίας... Βάλαμε όλη μας τη φαντασία, την τέχνη και το μεράκι και ορίστε κάποιες από τις δράσεις μας για φέτος τα Χριστούγεννα. 

   Στολίσαμε το δέντρο μας με μπάλες που είχαμε φτιάξει από εφημερίδα, ρύζι και χρυσόσκονη...Στο στολισμό μας βοήθησαν και οι μαμάδες και οι μπαμπάδες μας!

Κατασκευάσαμε στεφάνια με υλικά από τη φύση που μας είχαν προμηθεύσει οι μαμάδες και οι μπαμπάδες μας... Πρώτα φτιάξαμε μια ρόδα από εφημερίδα, την ντύσαμε με ύφασμα για πιο φυσικό αποτέλεσμα και ο καθένας μας δημιούργησε τη δική του σύνθεση στο στεφάνι του με όποιο υλικό ήθελε...

Ορίστε και οι κάρτες μας! Εμπνευστήκαμε από το ελληνικό καραβάκι και πειραματιστήκαμε με διάφορα υλικά: φελλό, κουμπιά, σύρμα πίπας, ξυλαράκια από την αυλή μας...

Φυσικά δεν ξεχάσαμε να γράψουμε και γράμμα στον Άγιο Βασίλη, το οποίο τελικά αποφασίσαμε να το ρίξουμε στο αληθινό ταχυδρομείο με τις μαμάδες και τους μπαμπάδες.
 Μετά, πάλι, σκεφτήκαμε ότι θα ήταν κρίμα να επισκεφθεί τα σχολεία ο Άγιος Βασίλης και να τα βρει όλα κλειστά. Γι' αυτό φτιάξαμε το δικό μας ταχυδρόμο ντυμένο Άγιο Βασίλη...

...με ταχυδρομικό κουτί στην πλάτη του αντί για σάκο... 

,,,και ταχυδρομήσαμε ο καθένας από μια ζωγραφιά, για να μην αφήσουμε παραπονεμένο το γλυκό μας άγιο. Εννοείται ότι δεν ξεχάσαμε να γράψουμε τα στοιχεία αποστολέα και παραλήπτη και να κολλήσουμε γραμματόσημα...

 Όποιος ήθελε έστελνε τη ζωγραφιά του στο Βόρειο Πόλο ή στην Καισάρεια...


Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Χορός με ένα δέντρο

     Σχήματα , έννοιες , γραμμές μέσα από ένα πρωτότυπο βίντεο που συνδυάζει τη μαθηματική εξερεύνηση με το χορό.



Εμείς  χορέψαμε με το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας, είτε σε ζευγάρια,  είτε  σαν άνθρωπος-δάσος, μας γοήτευσε.....
Και φυσικά αποτυπώσαμε την εμπειρία μας στο χαρτί. Κίνηση  με βέλη, με  γραμμές, με αφηρημένα σχήματα και συγχρονισμό κινήσεων.




Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Γράμμα στο Άγιο Βασίλη





           
Η ερώτηση που δεν αφήνει αδιάφορο κανένα παιδί και μπορούν να μιλάνε όλα  ατελείωτα, αφορά στο δώρο που περιμένουν από τον Άγιο Βασίλη. Αφορμή λοιπόν να επεξεργαστούμε ένα γράμμα, (αποστολέας, παραλήπτης, φάκελος, γραμματόσημο , γραμματοκιβώτιο, ταχυδρομείο) αλλά και να στείλουμε μια ψηφιακή επιστολή δωρεάν από τα κυπριακά ταχυδρομεία.

Μερικές ιδέες για γράμμα :
                                                         


                                                                      




Για εκτύπωση πατήστε εδώ  και  εδώ και εδώ



Επίσης όσοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία, μπορούν να στείλουν ψηφιακή επιστολή στον Άγιο Βασίλη . Τα κυπριακά ταχυδρομεία δίνουν αυτή τη δυνατότητα καθώς επίσης  και τη δυνατότητα οι μικροί μας φίλοι να μιλήσουν με τα ξωτικά .  Είναι μια εξαιρετική εφαρμογή.

Για πληροφορίες πατήστε εδώ ή επισκεφτείτε τη διεύθυνση: http://www.santa2me.com/index.php?id=4






Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Liebster Award

Liebster Award


Ευχαριστώ πολύ την εξαιρετική συνάδελφο Παρασκευή, του 18ου Δημοτικού Βόλου για το Liebster Award που μου έστειλε και το ιστολόγιο της.





Σ' ευχαριστώ πολύ Παρασκευή μου έδωσες μεγάλη χαρά!!!


Τι είναι το βραβείο Liebster;
Το << Liebster Award>> είναι ένα εικονικό βραβείο που χρησιμεύει για να εξαπλωθούν αλυσιδωτά και να γίνουν γνωστά blogs με λιγότερους από 200- 300 followers. Eίναι ένα σημαντικό εργαλείο για να γίνουν ακόμα περισσότερα blogs ευρύτερα γνωστά στο διαδίκτυο!

Ακολουθούν οι κανονισμοί, οι απαντήσεις μου στις ερωτήσεις της Νίκης και τα blogs που προτείνω.
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟI

Α) Ευχαριστείτε τον blogger που σας έχει προτείνει και θα αναρτάτε τη διεύθυνση του blog του. Συμπεριλάβετε στην ανάρτησή σας το εικονίδιο τουLiebster award είτε με αντιγραφή και επικόλληση, είτε χρησιμοποιώντας το σαν widget ή gadget.
Β) Απαντήστε σε 10 ερωτήσεις που θα σας θέσει οblogger o οποίος σας απένειμε το βραβείο.
Γ) Προτείνετε άλλα 10 blogs με λιγότερους από 200-300 followers και συντάξτε μία λίστα ερωτήσεων για τα blog αυτά που οι κάτοχοι τους θα πρέπει να απαντήσουν.
Ε) Αναρτήστε την υποψηφιότητα για το βραβείο σε κάθε ένα από τα 10 blogs που έχετε επιλέξει και παρέχετε ένα link του post σας ώστε να ενημερωθούν οι κάτοχοι σχετικά το βραβείο Liebster σε περίπτωση που δεν το γνωρίζουν.




ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

1) Γιατί ξεκινήσατε το blog;

Ήταν μια απόφαση χωρίς πολλή σκέψη ,δοκιμαστικά θα έλεγα, αλλά που τελικά με κέρδισε και νιώθω μεγάλη χαρά πού το ξεκίνησα.
2) Πείτε μας λίγο τι σας ενθουσιάζει

Η καλή παρέα με χιούμορ και πολύ ,πολύ κέεεεεεεεφι.

3) Γιατί πιστεύετε ότι τα σχόλια και η επικοινωνία βοηθούν τους bloggers και με ποιο τρόπο;


Η ανταλλαγή απόψεων και ιδεών σε κάθε επίπεδο μας εξελίσσει και μας κάνει καλύτερους.
Η κριτική καλή και κακή είναι αυτή που μας κάνει να διορθωνόμαστε και να προχωράμε.


4) Για ποια πράγματα μιλάτε στο blog σας;

Κυρίως αναφέρομαι σε δραστηριότητες που οργανώνω ,αλλά και σε ότι μπορεί να δώσει ιδέες στον αναγνώστη. Επίσης σε κάποια άρθρα σχετικά με τα παιδιά.

5) Έχετε δημιουργήσει μια φιλική σχέση με άλλους bloggers; Έχετε γνωριστεί ποτέ προσωπικά;

Όχι, αλλά θα μου άρεσε να γνωρίσω τους ανθρώπους που έρχομαι σε επαφή και εκτιμώ την δουλειά τους.

6) Πώς φαντάζεστε το blog σας σε δύο χρόνια; Τι θα θέλατε να δείτε να μεγαλώνει / να αλλάζει και με ποιο τρόπο;

Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε πολύ αρχικό στάδιο και δεν έχω συγκεκριμένους στόχους, ελπίζω σε ότι καλύτερο.

7) Τι είναι αυτό που κάνετε καλύτερα;


Να επικοινωνώ με τους ανθρώπους.

8) Πόσο χρόνο αφιερώνετε στο blog σας;
Λίγο.

9) Πώς γεννιούνται τα post σας;

Από προσωπικές αναζητήσεις και θέματα που με ενδιαφέρουν και θέλω να τα μοιραστώ με ανθρώπους που έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα.

10) Ευχές για τον αναγνώστη;
Υγεία και ευημερία στην προσωπική του ζωή , ένα μεγάλο ευχαριστώ για την προσοχή σας και τις επισκέψεις σα . Ελπίζω να μπορώ να δώσω κάτι ενδιαφέρον.

10 blogs που προτείνω:
http://paoakaimaresi.blogspot.gr
http://litsagaziotou.blogspot.gr
http://nipiagogosgiapanta.blogspot.gr
http://tanipiataxidevoun.blogspot.gr
stasinipiagogio.blogspot.com
eidikidiapaidagogisi.blogspot.com
nipiagogeioudraseis.blogspot.gr
ttp://melissoyla.blogspot.gr
34nipatras.blogspot.com
paixnidokamomataa.blogspot.com

Οι ερωτήσεις μου είναι ίδιες με της Παρασκευής. Κι εγώ με τη σειρά μου περιμένω τις δικές σας απόψεις.

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

10 + 1 Χριστουγεννιάτικα παιχνίδια

Μερικές  ιδέες για να διασκεδάσουμε  με τους μικρούς μας φίλους αλλά και να μάθουμε παίζοντας.

1. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΓΛΥΠΤΟ:


Παίρνουμε παγάκια ή ακόμα καλύτερα φτιάχνουμε μεγάλα παγάκια σε κεσεδάκια γιαουρτιού.
Χωρίζουμε  τα παιδιά σε 2 ομάδες  και η καθεμιά πρέπει να φτιάξει το παγωμένο γλυπτό χριστουγεννιάτικο δέντρο. Κερδίζει η ομάδα που θα ολοκληρώσει πρώτη.


2. ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΕΣ ΚΑΛΤΣΕΣ:


Οι κάλτσες  πείνασαν θέλουν καραμέλες.
Δίνουμε στα παιδιά κουταλάκια  και καραμέλες. Μπορεί να παιχτεί ατομικά ή σε ομάδες ανάλογα με τις καραμέλες που διαθέτουμε. Ο διαγωνισμός ξεκινάει  και κερδίζει όποιος παίκτης ή ομάδα γεμίσει πρώτος την κάλτσα του καραμέλες με το κουταλάκι.

3. Ο ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ  ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ.




Χωρίζουμε  τα παιδιά σε  δυο ομάδες. Τυλίγουμε  ένα παιδί από κάθε ομάδα με χαρτί τουαλέτας και τα κάνουμε Χιονάνθρωπο. Έχουμε  ετοιμάσει  ίσα κομμάτια  διακόσμησης  χιονάνθρωπου για κάθε ομάδα (καπέλο ,μύτη, κουμπιά, σκούπα κασκόλ κτλ).Κερδίζει η ομάδα που θα ντύσει πρώτη το χιονάνθρωπό της.

4. ΧΙΟΝΟΠΟΝΤΟΠΟΛΕΜΟΣ.

Φτιάχνουμε  ένα χιονάνθρωπο ή Άγιο-Βασίλη  από χαρτόνι και κάνουμε στόχο  την κοιλιά του. Κάθε κύκλος  έχει  έναν αριθμό..  Φτιάχνουμε χιονόμπαλες από  χαρτί  ίσο αριθμό για τον καθένα και ξεκινάμε τις ρίψεις.  Κερδίζει όποιος μαζέψει τους περισσότερους πόντους. Μπορεί  να παιχτεί ατομικά ή ομαδικά. 

5. ΤΟ ΠΙΟ ΚΟΦΤΕΡΟ ΜΥΑΛΟ.



Έχουμε στολίσει  ένα χριστουγεννιάτικο  δέντρο  από χαρτόνι  με μπάλες, τον αριθμό τον επιλέγουμε ανάλογα με το επίπεδο των παιδιών και το βαθμό δυσκολίας  που θέλουμε. Δείχνουμε  το δέντρο στα παιδιά  για μερικά δευτερόλεπτα. Ο καθένας πρέπει  να γράψει στο χαρτί του πόσες μπάλες νομίζει ότι έχει το δέντρο. Κερδίζει όποιος εκτιμήσει  σωστά.
Τα παιδιά επαληθεύουν μόνα τους αν η απάντησή τους είναι σωστή.

6. ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΝΗΜΗΣ

Δείχνουμε στα παιδιά  διάφορα χριστουγεννιάτικα αντικείμενα ή κάρτες με χριστουγεννιάτικα αντικείμενα. Τον αριθμό τον επιλέγουμε ανάλογα με το επίπεδο των παιδιών . Αφήνουμε τα παιδιά να τα δουν για μερικά λεπτά, μπορούμε και να τα ονοματίσουμε βοηθητικά. Μαζεύουμε  τα αντικείμενα και ζητάμε  από τα παιδιά  να ζωγραφίσουν στο χαρτί τους  όσα περισσότερα θυμούνται. Για επιπλέον δυσκολία  μπορούμε  να ζητήσουμε  και τη  σειρά που τα είδαν.

7. ΒΡΕΣ ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ?



Ακούμε τα κάλαντα από διάφορες περιοχές  της Ελλάδας  στη συνέχεια  ακούμε τα κάλαντα μιας περιοχής  και τα παιδιά πρέπει να βρουν από ποια περιοχή είναι. 

8. Η ΜΥΤΗ ΤΟΥ ΡΟΥΝΤΟΛΦ.


Το παιχνίδι παίζεται όπως η ουρά του γαϊδάρου. Έχουμε  φτιάξει  το Ρούντολφ σε χαρτόνι και του λείπει  η μύτη του. Με κλειστά μάτια κάθε παιδί πρέπει να βάλει τη μύτη στη σωστή θέση. Τα αποτελέσματα είναι πολύ διασκεδαστικά.

9. ΔΥΟ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΙ ΕΝΑ  ΨΕΜΑ.

Κάθε παιδί αφηγείται 3 χριστουγεννιάτικα γεγονότα από τη ζωή του δυο αληθινά και ένα ψέμα. Οι υπόλοιποι πρέπει να βρουν  ποιο είναι το ψέμα.


10. ΑΛΦΑΒΗΤΟΜΑΧΙΕΣ.


Φτιάχνουμε δυο λίστες με τα γράμματα από το Α-Ω. Δίνουμε  καρτέλες με χριστουγεννιάτικα θέματα και τη λέξη από κάθε γράμμα. Τα παιδιά πρέπει  να τοποθετήσουν την καρτέλα  στο αντίστοιχο γράμμα. Εναλλακτικά μπορεί να είναι ταύτιση λέξης  με λέξη. Κερδίζει η ομάδα που θα συμπληρώσει πρώτη τη λίστα της.

10 + 1. ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΔΩΡΩΝ.


Τα παιδιά φέρνουν από το σπίτι τους διάφορα παιχνίδια που θέλουν να ανταλλάξουν.
Τα συσκευάζουμε σε σακουλάκια και απέξω γράφουμε  έναν αριθμό που προκύπτει από το συνδυασμό 2 ζαριών. (1+0, 1+1, 1+2 κτλ).Για  πιο εύκολα σχηματίζουμε τους αριθμούς με βούλες.
Ρίχνουμε  τα ζάρια  και κερδίζουμε  το δώρο  με το συνδυασμό που φέραμε.

ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΈΔΑΣΗ!!!!




Χριστουγεννιάτικα έθιμα

            ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΈΘΙΜΑ  ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ                   

                            Χριστούγεννα

Στην Ελλάδα μιλάμε για τις «Γιορτές» κι αναφερόμαστε στην εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων (Θεοφάνεια).
Παραδοσιακά η περίοδος αυτή διαρκεί 12 μέρες και υπάρχουν πολλά έθιμα συνδεδεμένα με αυτή, άλλα πολύ παλιά κι άλλα σχετικά πρόσφατα, όπως το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου και η γαλοπούλα στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Το θρησκευτικό συναίσθημα κι η πρακτική στο παρελθόν ήταν σαφώς πιο έντονα και σχεδόν 40 μέρες νωρίτερα ξεκινούσε η Νηστεία Των Χριστουγέννων. Οι πιστοί δεν κατανάλωναν καθόλου ζωικά προϊόντα: κρέας, γαλακτοκομικά, αυγά.
Πλησιάζοντας προς τα Χριστούγεννα, άρχιζαν οι προετοιμασίες ώστε όλα να είναι έτοιμα για την μεγάλη γιορτή της Γεννήσεως του Ιησού Χριστού. Τα σπίτια καθαρίζονταν σχολαστικά και λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα οι νοικοκυρές έφτιαχναν τα μελομακάρονα, τα οποία φυσικά τρώγονταν την ημέρα των Χριστουγέννων με την λήξη της νηστείας. Στο παρελθόν τα μελομακάρονα ήταν αποκλειστικά για τα Χριστούγεννα κι οι κουραμπιέδες για την Πρωτοχρονιά. Σήμερα όμως ο διαχωρισμός αυτός δεν τηρείται.
Παλιότερα ήταν έθιμο να μεγαλώνει κάθε οικογένεια στο χωριό ένα γουρούνι, το «χοίρο», όπως το έλεγαν. Ο χοίρος σφάζονταν την παραμονή των Χριστουγέννων κι ήταν το κύριο Χριστουγεννιάτικο έδεσμα. Το έθιμο της Γαλοπούλας έφτασε στην Ευρώπη από το Μεξικό το 1824 μ.Χ. Έχει διαδοθεί αρκετά και στην Ελλάδα και έχει αντικαταστήσει το χοιρινό κρέας σε μεγάλο βαθμό, αλλά όχι τελείως.
Σήμερα όλοι αγοράζουν και στολίζουν χριστουγεννιάτικα δέντρα, είτε φυσικά είτε τεχνητά. Συνήθως στολίζονται λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα και παραμένουν στα σπίτια μέχρι τα Φώτα. Στην Κρήτη παλιότερα το έθιμο αυτό δεν υπήρχε. Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας στόλιζαν μικρά καραβάκια. Το έθιμο του χριστουγεννιάτκου δέντρου πιστεύεται ότι έχει έρθει από τη Δύση, αλλά σήμερα έχουμε αποδείξεις ότι αυτό υπήρχε ήδη στην αρχαία Ελλάδα, όπου τα παιδιά στην αρχή του χρόνου περιφέρονταν στους δρόμους κρατώντας στολισμένα κλαδιά δέντρων και τραγουδώντας την Ειρεσιώνη, τα αρχαία ελληνικά κάλαντα.

Το Χριστόψωμο

Το «ψωμί του Χριστού» το έφτιαχνε, την παραμονή των Χριστουγέννων, η νοικοκυρά με ιδιαίτερη ευλάβεια και με ειδική μαγιά (από ξερό βασιλικό κ.λ.π.). Απαραίτητος επάνω, χαραγμένος ο σταυρός. Γύρω - γύρω διάφορα διακοσμητικά σκαλιστά στο ζυμάρι ή πρόσθετα στολίδια. Αυτά τόνιζαν το σκοπό του χριστόψωμου και εξέφραζαν τις διάφορες πεποιθήσεις των πιστών. Την ημέρα του Χριστού, ο νοικοκύρης έπαιρνε το χριστόψωμο, το σταύρωνε, το έκοβε και το μοίραζε σ’ όλη την οικογένειά του και σε όσους παρευρίσκονταν στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι. (Μερικοί εδώ βλέπουν ένα συμβολισμό της Θείας κοινωνίας. Όπως ο Χριστός έδωσε τον άρτον της ζωής σε όλη την ανθρώπινη οικογένειά του...).
Την παραμονή των Χριστουγέννων "παντρεύουν", σε πολλά μέρη της Ελλάδας, τη φωτιά. Παίρνουν ξύλο με θηλυκό όνομα π.χ. κερασιά και ένα με αρσενικό όνομα, ας πούμε πλάτανος και ο νοικοκύρης λέγει: "Παντρεύω σε φωτιά για το καλό της νοικοκυράς".
Από τα Χριστούγεννα ως τα Φώτα έβαζαν άλλοτε στο τζάκι δώδεκα αδράχτια για να τα βλέπουν οι καλικάντζαροι να μη κατεβαίνουν από την καπνοδόχο.
Οι πιστοί στις παραδόσεις από την παραμονή των Χριστουγέννων μέχρι τα Θεοφάνεια που φεύγουν οι καλικάντζαροι, δεν τρώνε ελιές, φασόλια και σύκα για να μην κάνουν καλογήρους.
Στη Λήμνο την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων σφάζουν γουρουνόπουλα και το βράδυ της ίδιας μέρας χορεύουν.
Στα Γρεβενά ανάβουν μεγάλο κούτσουρο, στη γωνιά από την παραμονή των χριστουγέννων και η φωτιά καίει συνέχεια μέχρι τα Φώτα για να προστατεύει την οικογένεια από τα δαιμονικά.
Πληροφορίες από το βιβλίο του Μιχ. Κ. Τσώλη, Γιορτές της Ρωμηοσύνης

Το τάισμα της βρύσης

Στην Κεντρική Ελλάδα οι κοπέλες, τα χαράματα των Χριστουγέννων (αλλού την παραμονή της Πρωτοχρονιάς), πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση "για να κλέψουν το άκραντο νερό". Το λένε άκραντο, δηλαδή αμίλητο, γιατί δε βγάζουν λέξη σ΄ όλη τη διαδρομή. Όταν φτάνουν εκεί, την "ταϊζουν", με διάφορες λιχουδιές: βούτυρο, ψωμί, τυρί... Και λένε:
"Όπως τρέχει το νερό σ΄ βρυσούλα μ΄, έτσ΄ να τρέχ΄ και το βιό μ΄".
Έπειτα ρίχνουν στη στάμνα ένα βατόφυλλο και τρία χαλίκια, "κλέβουν νερό" και γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι αμίλητες μέχρι να πιουν όλοι από τ΄ άκραντο νερό. Με το ίδο νερό ραντίζουν και τις τέσσερις γωνίες του σπιτιού, ενώ σκορπούν στο σπίτι και τα τρία χαλίκια.
Κολλέγιο Αθηνών Δημοτικό

Πρωτοχρονιά

Στα όμορφα Επτάνησα, ανάμεσα στο Ιόνιο πέλαγος και την Αδριατική θάλασσα, χαίρονται με ξεχωριστό τρόπο τις ημέρες του Δωδεκαημέρου. Οι άνθρωποι γιορτάζουν πηγαίνοντας στην εκκλησία, τρώγοντας, πίνοντας, τραγουδώντας αλλά και κάνοντας αστεία ο ένας στον άλλο.

Οι Κολώνιες:

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς το βράδυ οι κάτοικοι της πόλης γεμάτοι χαρά για τον ερχομό του Νέου Χρόνου κατεβαίνουν στο δρόμο κρατώντας μπουκάλια με κολώνια και ραίνουν ο ένας τον άλλο τραγουδώντας:
Ήρθαμε με ρόδα και με ανθούς
να σας ειπούμε Χρόνους Πολλούς.
Και η τελευταία ευχή του χρόνου που ανταλλάσσουν είναι "Καλή Αποκοπή" δηλαδή "με το καλό να αποχωριστούμε τον παλιό το χρόνο".

"Πάλιν ακούσατε άρχοντες
πάλι να σας ειπούμε
Ότι και αύριο εστί
ανάγκη να χαρούμε
και να πανηγυρίζομεν
περιτομήν Κυρίου,
την εορτήν του Μάκαρος
Μεγάλου Βασιλείου".
 
Από το βιβλίο της Αγγελικής Θ. Μαστρομιχαλάκη, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Φώτα
"Οι παλιοί Αθηναίοι περίμεναν τον Άη Βασίλη από το βράδυ της παραμονής με ολάνοιχτες τις πόρτες των σπιτιών τους και επειδή σύμφωνα με την παράδοση, θα ήταν... κουρασμένος και πεινασμένος από το μακρινό ταξίδι του, έστρωναν ένα μεγάλο τραπέζι και το φόρτωναν με τα πιο εκλεκτά γλυκίσματα και φαγητά για να τον φιλοξενήσουν... γύρω από το τραπέζι αυτό μαζευόταν το βράδυ της παραμονής όλη η οικογένεια και περίμενε για ν΄ αρχίσει το φαγοπότι. ..... Τα μεσάνυχτα έσβυναν τις λάμπες τους κι έδιωχναν με γιουχαίσματα τον παλιό χρόνο, πετώντας πίσω του(!) στο δρόμο ένα παλιοπάπουτσο. " [Μιχ. Κ. Τσώλης, Γιορτές της Ρωμηοσύνης]
Τα παιδιά κρεμούν, την παραμονή της πρωτοχρονιάς, τα παπούτσια και τις κάλτσες τους στα παράθυρα ή στο τζάκι περιμένοντας να περάσει ο Άη Βασίλης να τα γεμίσει δώρα. 
Στις Κυκλάδες θεωρούν καλό οιωνό να φυσάει βοριάς την πρωτοχρονιά. Επίσης θεωρούν καλό σημάδι αν έρθει στην αυλή τους περιστέρι τη μέρα αυτή. Αν όμως πετάξει πάνω από το σπιτικό τους κοράκι τους βάζει σε σκέψεις μελαγχολικές ότι τάχα τους περιμένουν συμφορές... 
Σε μερικά χωριά όταν πλένονται το πρωί της Πρωτοχρονιάς αγγίζουν το πρόσωπό τους μ΄ ένα κομμάτι σίδερο, για να είναι όλο το χρόνο... "σιδερένιοι".
Με την Πρωτοχρονιά είναι συνδεδεμένες και πολλές προλήψεις. Τη μέρα αυτή αποφεύγουν να πληρώνουν χρέος, να δανείσουν λεφτά, να δουλέψουν ή να δώσουν φωτιά. Όλα αυτά ξεκινούν από την προληπτική σκέψη: ό,τι κάνει και πάθει κανείς αυτή τη μέρα θα εξακολουθεί να συμβαίνει όλο το χρόνο !

  Το ρόδι 

"Χίλιοι μύριοι καλογέροι σ΄ ένα ράσο τυλιγμένοι"
Τι είναι;
Το ρόδι είναι σύμβολο αφθονίας, γονιμότητας και καλής τύχης. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας κρεμούν στο κάθε σπίτι, από το φθινόπωρο, ένα ρόδι.  Την ώρα που αλλάζει ο χρόνος, στην εξώπορτα του σπιτιού πετάνε και σπάνε το ρόδι και μπαίνουν μέσα στο σπίτι με το δεξί πόδι κάνοντας το ποδαρικό, ώστε ο καινούργιος χρόνος να τα φέρει όλα δεξιά, καλότυχα.
Πληροφορίες από το βιβλίο του Μιχ. Κ. Τσώλη, Γιορτές της Ρωμηοσύνης

Τα Φώτα-Θεοφάνεια

Τα Θεοφάνεια ή Φώτα ή Επιφάνεια γιορτάζουμε την βάπτιση του  Ιησού Χριστού από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο ή Βαπτιστή. Ο πρώτος αγιασμός των Θεοφανείων, «η πρωτάγιαση ή φώτιση», γίνεται την παραμονή της γιορτής στην εκκλησία. Ύστερα ο παπάς παίρνει ένα ένα τα σπίτια με το Σταυρό στο χέρι και ραντίζει μ' ένα κλωνί βασιλικό όλους τους χώρους του σπιτιού.
Ο μεγάλος αγιασμός γίνεται ανήμερα τα Θεοφάνεια στις 6 Ιανουαρίου. Μια μεγάλη πομπή σχηματίζεται και παίρνει το δρόμο που οδηγεί στη θάλασσα ή σε κάποιο ποτάμι, μπορεί και σε μια δεξαμενή. Μπροστά τα εξαπτέρυγα, πίσω οι παπάδες με τα καλά τους άμφια, ύστερα οι αρχές του τόπου και παραπίσω το πλήθος. Στις πόλεις η πομπή γίνεται πιο πλούσια με τη μουσική και τη στρατιωτική παράταξη.
Όταν γίνει ο αγιασμός, ρίχνει ο παπάς το Σταυρό στο νερό, πραγματοποιώντας έτσι τον Αγιασμό των Υδάτων.
Πηδούν κάποιοι τολμηροί στα παγωμένα νερά και συναγωνίζονται ποιος θα τον πρωτοπιάσει. Αυτός που θα τον ανεβάσει στην επιφάνεια θεωρείται ότι θα έχει καλή τύχη κι υγεία για όλο το χρόνο.
Για τα Φώτα ο λαός πιστεύει πως είναι ο καιρός, η γιορτή που φεύγουν οι καλικάντζαροι γιατί φοβούνται την αγιαστούρα του παπά. Ο τρόμος τους αρχίζει από την παραμονή των Φώτων που γίνεται ο μικρός αγιασμός των παπάδων. Γι αυτό και το έθιμο του λαού λέει:
Στις πέντε του Γενάρη
Φεύγουν οι καλικαντζάροι
Αλλά ο μεγάλος τους τρόμος είναι τα Φώτα. Εκείνα τους αποδιώχνουν ολότελα. Φεύγουν τότε λέγοντας:
Φεύγετε να φεύγουμε
κι έφτασε ο τουρλόπαπας
με την αγιαστούρα του
και με τη βρεχτούρα του...

Οι Καλικάντζαροι


Εικόνες από το βιβλίο της Βάσως Ψαράκη, Η ροδιά των Χριστουγέννων
Το Δωδεκαήμερο βαστάει από τις 25 Δεκεμβρίου τα Χριστούγεννα, έως τις 5 Ιανουαρίου τα Μισόφωτα (Παραμονή των Φώτων).
Λένε ότι το Δωδεκαήμερο κάθε νύχτα κυκλοφορούν οι Καλικάτζαροι στους δρόμους και στα σπιτικά. Μα τι είναι αυτοί; Είναι αερικά, λέγανε οι γιαγιάδες πιο παλιά. Ο λαός μας τους βλέπει σαν κάτι μαυριδερά, ψηλά και ξερακιανά όντα που χορεύουνε και σαλταπηδούνε. Όλο το χρόνο βρίσκονται κάτω από τη Γη, στον κάτω κόσμο και ζηλεύουνε τον απάνω κόσμο.
Η ονομασία τους προέρχεται από το επίθετο «καλός» και από το «κάνθαρος
Όλο το χρόνο, άλλοι με πριόνια και τσεκούρια κι άλλοι με μπαλτάδες, βάζουν όλη τους τη δύναμη, να κόψουν τους στύλους, που πάνω σ' αυτούς στηρίζεται η Γη, για να την κάνουνε να βουλιάξει. Όταν φθάνει το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, τα έχουν σχεδόν καταφέρει και από φόβο μη βουλιάξει η Γη και τους πλακώσει, φεύγουν ευθύς, κι ανεβαίνουν πάνω στη Γη για να τυρρανέψουν τον κόσμο.
Έτσι οι Καλικάτζαροι γυρίζουν στους δρόμους, ανεβαίνουν στα κεραμίδια και καμιά φορά, όπως λένε, μπαίνουν από το τζάκι σε κανένα σπίτι που δεν είχαν θυμιάσει οι νοικοκυραίοι του. Γι' αυτό, για καλό και για κακό, εκείνες τις μέρες φροντίζουνε και φράζουνε τις τρύπες των τζακιών με πανιά. Ακόμα καίνε λιβάνι σε θυμιατό και το τοποθετούν στο τζάκι, γιάτι οι Καλικάτζαροι δεν αντέχουν αυτή τη μυρωδιά..
Διηγιότανε μια γυναίκα πως αφού ετοίμασε τα γλυκά της - βασιλόπιτες, κουραμπιέδες, μελομακάρονα - είδε από το παράθυρο πως ξημέρωσε. Όμως είχε ξεγελαστεί από το φεγγάρι, γιατί λένε "του Γενάρη το φεγγάρι παρά λίγο να 'ναι μέρα".
Έτρεξε και ξύπνησε τα παιδιά της για να τα στείλει με τα γλυκά στο φούρνο. Τα παιδιά σηκώθηκαν. Όμως η αυγή αργούσε να 'ρθει και ξαφνικά σ' ένα τρίστρατο ακούσαν φωνές και γέλια. Σε μια στιγμή γέμισε ο δρόμος Καλικάτζαρους. Άρπαξαν τα παιδιά τους πετάξανε ότι κρατούσανε και αρχίσανε ένα διαβολικό χορό τραγουδώντας:
- Ω!... στραβά ταψιά, με τα ψεύτικα ψωμιά, άλλα με τα άσχημα, πηδάτε, μπρε μπαγάσικα.
Την ώρα που λάλησε ο πρώτος πετεινός, εξαντλημένοι οι Καλικάτζαροι αφήσανε τα ταψιά στα κεραμίδια ενός σπιτιού, κι αρχίσανε να τρέχουνε με στριγγλιές και γέλια, βγάζοντας έξω τις γλώσσες τους "που 'ναι κόκκινες σαν φλογίτσες φωτιάς" και κουνούσανε τις ουρές τους σαν το "φυσερό" εδώ και εκεί. Σαν ξημέρωσε και βγήκαν τα τρία παιδιά μισολιπόθυμα, χωρίς να έχουν δυνάμεις να σηκωθούν. Τα κουνήσανε, τα ραντίσανε αγιασμό και όταν συνήλθανε, διηγήθηκαν τι τους είχαν κάνει οι Καλικάτζαροι.
Αυτά διηγιότανε και όλοι φοβότανε να βγουν αξημέρωτα από τα σπίτια τους όλο το Δωδεκάμερο.
Από το βιβλίο της Αγγελικής Θ. Μαστρομιχαλάκη, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Φώτα
Πολλοί από σας θα 'χετε ακούσει το παραμύθι για 'κείνα τα μικρούτσικα πλάσματα, τα μαύρα σαν κατράμι, που τις μέρες του Δωδεκαήμερου κάνουν λογιώ λογιώ τρέλες.
Μα ποια είναι αυτά τα πλάσματα που αναγκάζουν όσους βρουν έξω από τα σπίτια τους να χορέψουν μαζί του, εμποδίζουν τα ζώα να περπατήσουν, λερώνουν τα τρόφιμα των νοικοκύρηδων, κλέβουν γλυκά;
Ποια είναι; Κι από που ξεφύτρωσαν; Ναι! Ναι! ξεφύτρωσαν... Γιατί βγήκαν από τα βάθη της γης...
Είναι τα καλικαντζαράκια...
Έναν ολόκληρο χρόνο παλεύουν να κόψουν το δέντρο που στηρίζει τη γη. Ενώ όμως κοντεύουν να τελειώσουν το κόψιμο του δέντρου, φτάνουν τα Χριστούγεννα... Τότε αφήνουν κάτω τα πριόνια και τα τσεκούρια κι αποφασίζουν ν' ανέβουν στη γη να γλεντήσουν λιγάκι, πειράζοντας τους ανθρώπους...
Βράδυ, 24 Δεκεμβρίου, και να τους...
Λένε πως η αρχή των μύθων που είναι σχετικοί με τους καλικάντζαρους βρίσκεται στα πολύ παλιά χρόνια.
Οι Αρχαίοι πίστευαν πως οι ψυχές σαν έβρισκαν την πόρτα του 'Aδη ανοιχτή, ανέβαιναν στον απάνω κόσμο και τριγύριζαν παντού χωρίς έλεγχο και περιορισμούς.
Πολύ αργότερα οι Βυζαντινοί, γιόρταζαν το Δωδεκαήμερο με μουσικές, τραγούδια και μασκαρέματα. Οι άνθρωποι, έχοντας κρυμμένα τα πρόσωπά τους, έκαναν με πολύ θάρρος και χωρίς ντροπή ό,τι ήθελαν. Πείραζαν τους ανθρώπους στους δρόμους, έμπαιναν απρόσκλητοι σε ξένα σπίτια κι αναστάτωναν τους νοικοκύρηδες: ζητούσαν λουκάνικα και γλυκά για να γλιτώσουν απ' αυτούς έκλειναν πόρτες και παράθυρα. Οι μασκαρεμένοι όμως έβρισκαν πάντα κάποιους τρόπους να εισβάλλουν στα ξένα σπίτια, ακόμα κι από τις καμινάδες. Κι όλα αυτά για δώδεκα μέρες, ως την παραμονή των Φώτων, οπότε με το Μεγάλο Αγιασμό όλα σταματούσαν κι οι άνθρωποι ησύχαζαν. 
Με το πέρασμα του χρόνου όλα αυτά τα παράξενα φερσίματα, τα μασκαρέματα και οι φόβοι των ανθρώπων έμειναν ζωντανά στη μνήμη του λαού μας κι η πλούσια φαντασία του γέννησε σιγά σιγά τα μικρά, αλαφροίσκιωτα πλάσματα που τα ονόμασε καλικάντζαρους ή παγανά ή καλιοντζήδες ή τσιλικρωτά...
Οι άνθρωποι φαντάζονταν τους καλικάντζαρους αλλού σαν σκυλιά, αλλού σαν γάτες, αλλού σαν ανθρώπους μαλλιαρούς, αλλού σαν στραβοπόδαρους ή στραβομούτσουνους με καμπούρες, όλους, βέβαια, μαύρους σαν κατράμι και με ουρά όμοια με τους διαβόλου.
Κολλέγιο Αθηνών Δημοτικό

Τα κάλαντα

Την ονομασία τους, την πήραν από την λατινική λέξη calenda, που διαμορφώθηκε από το ελληνικό ρήμα καλώ. Παιδιά, κατά ομάδες, περιφέρονταν και περιφέρονται στα σπίτια, στους δρόμους, στα καταστήματα και τραγουδούν με ειδικό όργανο (τρίγωνο) τραγούδια, που αφορούν τα Χριστούγεννα, τη γιορτή της Πρωτοχρονιάς, τη γιορτή του Μ. Βασιλείου, τα Φώτα. 
Το έθιμο αυτό προϋπήρχε στην Ελλάδα, πριν από την Ρώμη.
Τα παιδιά κρατούσαν ένα κλαδί ελιάς ή δάφνης, στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί (η λεγόμενη ειρεσιώνη, από το έριο = μαλλί), γύριζαν και τραγουδούσαν και τους έδιναν δώρα.
Μετά, πήρε το έθιμο αυτό και η Ρώμη. Στο Βυζάντιο κρατούσαν ραβδιά, ή φανάρια, ή ομοιώματα πλοιαρίων ή και κτιρίων, στολισμένα και τραγουδώντας, συνόδευαν το τραγούδι με κρούση τριγώνου ή τύμπανου... (περίφημος ο σχετικός πίνακας του Νικηφόρου Λύτρα Τα κάλαντα).
Σήμερα η βάση, και μάλιστα στους Πόντιους, διασώζεται άθικτη. Ακούμε κάλαντα πολλά και ποικίλα, με πολλές παραλλαγές και αποχρώσεις, στα διάφορα διαμερίσματα της χώρας μας.
Για να διαβάσετε κάλαντα από όλα τα μέρη της Ελλάδας, πατήστε εδώ.

Χριστουγεννιάτικα Έθιμα απ΄ όλο τον κόσμο

Σουηδία: Την αυγή της 13ης Δεκεμβρίου η "Λουτσία" -σύμβολο του φωτός- συνήθως το μεγαλύτερο κορίτσι του σπιτιού, φορώντας ένα μακρύ λευκό χιτώνα και ένα στεφάνι από αναμένα κεριά στα μαλλιά, πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι, προσφέροντας ζεστό καφέ και κουλουράκια, ενώ τραγουδά παλιά κάλαντα με τον σκοπό του λαϊκού ναπολιτάνικου τραγουδιού "Σάντα Λουτσία". Οι θρύλοι της Λουτσίας γεννήθηκαν στις Συρακούσες της Σικελίας περίπου κατά το έτος 300 μ.Χ. Σε μερικές επαρχίες της Σουηδίας οι κάτοικοι των χωριών συνηθίζουν ανήμερα τα Χριστούγεννα να ρίχνουν έξω από τα σπίτια και τα χωράφια τους σιτάρι, για να γιορτάσουν μαζί τους και τα πουλιά.
 Αγγλία: Σε μερικές βρεττανικές περιοχές το έθιμο του γλεντιού σε κήπους με μηλιές την παραμονή των Χριστουγέννων είναι μια παραλλαγή μιας ειδωλολατρικής τελετής. Αφού σκοτεινιάσει, οι αγρότες πηγαίνουν στα περιβόλια, σχηματίζουν παρέες γύρω από τα παλαιότερα δέντρα και πίνοντας μπύρα τραγουδούν τα κάλαντα. Πυροβολούν στα κλαριά για να διώξουν τα κακά πνεύματα και πριν από χρόνια άφηναν τριγύρω γλυκίσματα για να καλοπιάσουν τα πνεύματα και να εξασφαλίσουν καλή σοδειά.
Γιουγκοσλαβία: Οι Γιουγκοσλάβες νοικοκυρές έχουν ένα ευγενικό αλλά βρώμικο έθιμο: Ραντίζουν τα τραπεζομάντηλά τους με κρασί για να μη ντραπούν οι φιλοξενούμενοί τους αν λερώσουν κάποιο.
Ρωσία: Είχαν τη συνήθεια, τη νύχτα των Χριστουγέννων, να ντύνουν στ΄ άσπρα μια κοπέλλα του σπιτιού και να τη βάζουν να παριστάνει την Παναγία.
Σικελία: Οι χωρικοί βγάζουν τα μεσάνυχτα των Χριστουγέννων νερό από τα πηγάδια και ραντίζουν τα ζώα τους, γιατί πιστεύουν ότι το νερό αυτό είναι αγιασμένο, επειδή την ίδια ώρα γεννιέται και ο Σωτήρας του κόσμου.
Σαρδηνία: Στη Σαρδηνία πιστεύουν ότι όποιος γεννηθεί τη νύχτα των Χριστουγέννων και μάλιστα τα μεσάνυχτα, φέρνει την ευλογία του Θεού όχι μόνο στους δικούς του αλλά και στους γείτονες των εφτά σπιτιών που βρίσκονται πιο κοντά στο δικό του.
Ισπανία: Στη Βαρκελώνη τον Μεσαίωνα είχαν ένα ωραίο χριστουγεννιάτικο έθιμο: την τελετή του παγωνιού. Τη μέρα των Χριστουγέννων ο βασιλιάς έπαιρνε μέσα σε μια χρυσή πιατέλα ένα ψητό παγώνι, που θεωρείται ένα από τα πιο σπάνια φαγητά, και το μετέφερε στην τραπεζαρία. Τον ακολουθούσε σ΄αυτήν την πομπή ένα πλήθος από ευγενείς, υπηρέτες και σωματοφύλακες. Στην τραπεζαρία μέσα βρισκόταν η βασίλισσα. Ο βασιλιάς της πρόσφερε το παγώνι για να το μοιράσει σε όλους τους παρευρισκόμενους. Όσοι δέχονταν την εξαιρετική αυτή τιμή, ήταν υποχρεωμένοι να ορκιστούν μπροστά στην ομήγυρη ότι θα προσπαθήσουν ν΄ ανδραγαθήσουν στον πόλεμο ή στις ταυρομαχίες.
Ιταλία: Στη Βενετία, πάλι τον Μεσαίωνα, ο Δόγης κι ο λαός πήγαιναν την νύχτα των Χριστουγέννων στο γειτονικό νησάκι του Αγίου Γεωργίου να προσκυνήσουν το λείψανο του Αγίου Στεφάνου. Στην παραλία του νησιού περίμεναν βενετσιάνικες αρχόντισσες ντυμένες στα μαύρα και στολισμένες με κοσμήματα, για να υποδεχτούν τον Δόγη και να τον συνοδέψουν μέχρι το ναό. Μετά το τέλος της λειτουργίας όλη η λαμπρή συνοδεία έμπαινε στις γόνδολες και διασχίζοντας τα νερά ξαναγύριζαν στην πλατεία του Αγίου Μάρκου, όπου άρχιζε μεγάλο γλέντι, που συνεχιζόταν μέχρι το πρωί.

Ο Αϊ-Βασίλης

Την παραμονή των Χριστουγέννων, σ' ολόκληρο τον κόσμο, τα παιδιά κρεμούν τις κάλτσες τους και περιμένουν με λαχτάρα τον Αϊ-Βασίλη...
Προικισμένος με εξαιρετικές δυνάμεις, δεν έχει τους ανθρώπινους περιορισμούς, μπορεί να κάνει το γύρο του κόσμου μέσα σε μία και μόνη νύχτα και δεν έχει καμια δυσκολία να βρίσκεται ταυτόχρονα σε αμέτρητα μέρη.
Γνωστός ως Πατέρας Χριστούγεννα στους Άγγλους, Περ Νοέλ στους Γάλλους, Σίντερκλάους στους Ολλανδούς. Οι Γερμανοί τον ονομάζουν Χριστκίντλ. Οι Κινέζοι έχουν το δικό τους Λαμ Κουνγκ Κουνγκ, που σημαίνει Καλός γερο-Πατέρας, και οι Ιάπωνες έχουν τον Χοτέισο, που έχει μάτια και μπροστά και πίσω από το κεφάλι του και φέρνει μια μεγάλη σακούλα με παιχνίδια. Στην Ιταλία, την παραμονή των Επιφανείων, η καλή μικρή μάγισσα Μπεφάνα κατεβαίνει από την καμινάδα καβάλα σε μια σκούπα και γεμίζει με παιχνίδια τα παπούτσια των καλών μικρών Ιταλών και Ιταλίδων.
Πληροφορίες από το αρχείο φυλλαδίων της Βιβλιοθήκης του Δημοτικού του Κολλεγίου Αθηνών

Κάλαντα από κάθε γωνιά της Ελλάδας και η Ιστορία της Γέννησης

Κάλαντα από κάθε  γωνιά της Ελλάδας:

ΘΡΑΚΗ:

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ  ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΑ:

ΗΠΕΙΡΟΥ:

ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ:

http://youtu.be/skJwFNL5XVU

ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ:

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ:



ΚΡΗΤΗΣ:

ΙΚΑΡΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ:


ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ:

ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ:


ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ:

ΒΊΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ

και  με εικόνες:
Ιστορία της Γέννησης

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

Χριστουγεννιάτικες Ιδέες